Upamiętnienie kolei Warszawsko-Wiedeńskiej na dworcu w Grodzisku Maz.


Dzień targowy na rynku w Skierniewicach.


Ulica Senatorska w Skierniewicach i osiemnastowieczny kościół św. Jakuba.


Teren za Skierniewicami zaczyna lekko falować... do Wzniesień Łódzkich już całkiem blisko.


Upał, skwar, piekarnik, gorąc, ciepło, słońce, opalenizna, ścinanie białka w mózgu.


Przydrożna kapliczka.


Koszmar Don Kichota.


Nawigacja niesatelitarna.


Dorożka z Panem Młodym jedzie odbić Pannę Młodą z rąk jej rodziny. 200m wcześniej mijałem wystrojone podwórko z odświętnie ubraną rodzinką, orkiestrą a'la Kusturica i stołem gęsto zastawionym kieliszkami z wódką. W niemal każdej mijanej wiosce widziałem ślady weselnych imprez. Nie było remizy OSP, świetlicy wiejskiej, domu weselnego czy zajazdu z którego nie słychać było toastów lub głośnego disco. Standardem były przejazdy wynajętymi limuzynami po okolicznych wioskach (pomiędzy rosołkiem a krokiecikiem), jakieś pojedyncze kłótnie ubranych w garnitury i suknie ludzi przy drodze 300 m. od domu weselnego czy obleganie parkingów przed budynkiem przez palących przy uciesze właściciela stuningowanego BMW/Audi robiącego kontr-imprezę dzięki systemowi audio swojej gabloty.
W sumie to sobota czeRwcowa, a dobre wiejskie wesele nie jest złe.


Kościół św. Teresy w Łodzi.


Nowy Świat ale Stary Widzew.


A w żołądku śmietnik...


Jest dobrze.


Kończy się dzień. Gdzieś w tym miejscu leżą moje okulary.


Praktyczna studnia i siedemnastowieczny kościół św. Wojciecha w Ujeździe.


Nocą ze wzniesień roztaczał się prawie-górski widok na wioski leżące w niby-dole. Cały horyzont zdominowany światłami elektrowni wiatrowych.


Puste drogi i rozgwieżdżone niebo.


Rynek w Skierniewicach.


Dla takiego widoku warto było jechać całą noc.